«Wij danken al onze patiënten voor de positieve feedback.»
Ook Goethe wist al waarom het nieuwe zo moeizaam zijn plaats vindt: «Alleen kennis die academisch werd verkregen en doorgegeven wordt in de wetenschappen als dusdanig beschouwd. Als iemand zich aandient met nieuwe inzichten, die indruisen tegen alles wat men al jaren aanneemt en aan anderen doorgeeft, en zo een ommekeer dreigt te veroorzaken, dan doet men al het mogelijke om hem in alle opzichten te hinderen. Men verzet zich uit alle macht: men doet alsof men het niet hoort, men spreekt er geringschattend over, als zou het de moeite niet waard zijn om het te onderzoeken … En zo kan een nieuwe waarheid lang op zich laten wachten, tot iemand de ban breekt.» (Goethe, «Gespräche mit Ackermann»)
Meer informatieDe afgelopen 20 jaar hebben we talloze bedankbrieven en positieve reacties ontvangen. Enkele daarvan mogen we ook publiceren, mensen die openlijk over hun ziekte, de lijdensweg en uiteindelijk de genezing door de methode van dr. Bauer spreken. Van harte bedankt daarvoor, hopelijk zal het andere patiënten helpen om bij ons voor een consultatie langs te komen. Hier vindt u ook alle links naar zelfhulpgroepen voor fibromyalgie wereldwijd. Ze brengen u graag in contact met onze patiënten.
Voor Brigitte Grooten (51) uit Bilshausen (Niedersachsen) is elke dagelijkse situatie een kwelling. «Soms kan ik niet eens mijn boterham smeren of een kopje koffie vasthouden», vertelt ze. «Toen ik op mijn 14 jaar aan mijn opleiding voor verkoopster begon, ondervond ik ook voor het eerst problemen», legt Brigitte uit. Evenwichtsstoornissen, duizeligheid, rugpijn en slapeloosheid. Een lange reeks consultaties bij artsen en onderzoeken begon. Behandelingen met medicijnen zonder effect, injecties en tal van nutteloze ingrepen waren het gevolg. «Maar de pijn bleef en werd door de jaren heen steeds erger», verklaart Brigitte Grooten.
De artsen dachten vaak dat ik me de pijn gewoon inbeeldde, omdat ze de oorzaak niet konden vinden. Brigitte Grooten moest uiteindelijk ook stoppen met werken. Als vroeg gepensioneerde wordt ze geconfronteerd met eenzaamheid. Ook vrienden en familie blijven weg. «Wie wil er iets te maken hebben met een chronisch zieke? Bijna elke dag verving ik van de pijn.» Alleen haar eigen familie blijft bij haar, zorgt voor haar huishouden en gaat met haar mee naar talloze consultaties bij artsen. «Ik was zo wanhopig dat ik soms liever dood wilde», zegt Brigitte Grooten.
Eindelijk stelt een arts de juiste diagnose: «U lijdt aan fibromyalgie.» De diagnose zei Brigitte Grooten eerst niet veel. «Fibromyalgie is een ziekte die begin jaren negentig voor het eerst werd vastgesteld en nog steeds vrijwel niet werd onderzocht», vertelt haar huisarts, dr. Matthias Diedrich. Hij schrijft Brigitte Grooten plantaardige injecties en pijnstillers voor, maar neemt ook de tijd voor lange gesprekken. Maar de pijn blijft niet alleen, hij wordt ook erger. «Nu wist ik tenminste wat ik had en merkte ook dat ik niet als enige aan de ziekte leed», verklaart Brigitte Grooten.
«Van andere patiënten hoorde ik over de nieuwe OP-methode om fibromyalgie te behandelen. Prof. Dr. Johann Bauer (56) heeft in zijn jarenlange operatiepraktijk als hand- en voetchirurg een veilige diagnose en een operatieprocedure ontwikkeld waarmee hij de pijn van fibromyalgiepatiënten verhelpt. Deze procedure is gebaseerd op bevindingen uit de Chinese acupunctuur. Over het hele lichaam lopen energiebanen – de meridianen – waarop zich acupunctuurpunten bevinden. «Deze punten zijn niets anders dan kleine gaatjes waaruit vasculaire bundels en zenuwbanen ontstaan, die zorgen voor de toevoer naar de huid en onderhuid», legt prof. Bauer uit. «Als deze gaatjes geblokkeerd zijn, veroorzaken ze pijn bij fibromyalgiepatiënten.»
«Prof. Bauer had dan een lang gesprek met mij», aldus mevrouw Grooten. «De meeste patiënten hebben een langere of kortere lijdensweg achter zich», zegt prof. Bauer. En verder: «Ze gebruiken medische vaktaal die ze vaak zelf niet begrijpen.» «Op die manier ervaar ik het levens- en ziekteverhaal van mijn patiënt», legt dr. Bauer uit. In dit gesprek is het belangrijk om de ziektegeschiedenis, die bij fibromyalgiesymptomen al deels in de kinderjaren of vroege jeugd begon, te leren kennen», aldus de professor.
De ziekteverhalen vertonen meestal gelijkenissen, zoals bij Brigitte Grooten. De mensen lijden al vele tientallen jaren, gingen ten rade bij tal van artsen, kennen elke sterke pijnstiller, hebben vaak onnodige ingrepen achter de rug en zijn vertwijfeld, omdat niets helpt.
Na het gesprek wordt Brigitte Grooten onderzocht. Daarbij deelt prof. Bauer het lichaam met denkbeeldige lijnen – één horizontaal en één verticaal- in twee bovendelen en twee onderdelen in: de zogenaamde kwadranten. Door lichte druk te zetten zoekt prof. Bauer langs de meridianen naar pijnpunten. De pijnpunten worden nauwkeurig geregistreerd. Op basis van het zo ontstane pijnbeeld kan prof. Bauer zien welk kwadrant getroffen is.
«Bij mij waren ze alle vier getroffen», zegt Brigitte Grooten. Ze werd in het voorjaar aan de eerste bovenste kwadrant geopereerd. De (ambulante) ingreep duurt ongeveer 90 minuten. Door een kleine incisie in de huid aan de elleboog worden de verstopte acupunctuurgaatjes opgespoord, schoongemaakt en indien nodig vergroot. «Al na de eerste ingreep voelde ik een verlichting», getuigt mevrouw Grooten. «Mijn rugpijn is verdwenen. Het medisch korset, dat ik jarenlang moest dragen, heb ik nu niet meer nodig», besluit ze gelukkig. Ook de tweede ingreep in de herfst was succesvol: «Ik leed aan pijnlijke, stijve benen, vaak wanneer ik een lange tijd gezeten of gelegen had.» Die pijn verdween. Eindelijk kon ze weer doorslapen en beter gaan. «Volgend jaar laat ik me nog aan de beide onderste kwadranten opereren», zegt Brigitte Grooten, hoewel ze de kosten (2000 euro per OP) zelf moet dragen. Helaas erkent het ziekenfonds deze behandelingsmethode nog niet aan.
«Maar dat is het mij waard», besluit Brigitte Grooten. «Eindelijk is de pijn minder en helpt het mij. Ook mijn huisarts, dr. Diedrich, is tevreden met het resultaat tot nu toe. Uiteraard is de pijn nog niet helemaal weg, maar het gaat wel beter. Ik denk: wie geneest, heeft gelijk. Dat is bij mij het geval.»
Brigitte Grooten
From: Alexander Wixinger Höllwarth
[mailto:alexander.wixinger.hoellwarth@aon.at]
Sent: Friday, December 06, 2013 6:21 PM
Aan: office@fms-Bauer.com
Subject: Van harte bedankt.
Prioriteit: Hoog
Beste professor Bauer, beste team.
Ik kan het niet geloven, maar toch is het waar. 13 jaar lang kende ik pijn en de ergste depressies. Het was zelfs zo erg dat ik een zelfmoordpoging ondernam. Ja. Ik sprong van een 17 meter hoge brug op het asfalt. Ik kon de pijn niet langer verdragen. De artsen in Oostenrijk hadden me opgegeven. Uitbehandeld, zoals men het hier in Oostenrijk noemt.
Een oneindige diagnoselijst: Zo probeerde men het te verklaren:
Persoonlijkheidsstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Algemene angststoornis
Somatoforme pijnstoornis
Alcoholverslaving
Benzio-diazepineverslaving
Pijnstillerverslaving (opiaten)
Aanpassingsstoornissen
Na 14 jaar kwam dan de diagnose na het onderzoek van professor Bauer: fibromyalgie. Ja, de verslavingen klopten allemaal. Ik zou het eerder een poging tot zelfgenezing noemen. Nu, één jaar na de derde operatie heb ik opnieuw de moed en vreugde van het leven gevonden. Pijn heb ik bijna niet meer. Mijn depressies heb ik goed onder controle. En alle verslavingen liggen achter mij. Geen alcohol, opiaten of andere pijnstillers, antidepressiva, benziodiazepine meer.
Na de derde ingreep zocht ik hulp bij een afkickcentrum. Nu ben ik weer clean en nuchter.
Kortom:
heel erg bedankt, professor.
U mag mij steeds laten weten hoe ik andere fibromyalgiepatiënten kan helpen. Ik wil u graag helpen om tegen deze ziekte te vechten
Met vriendelijke groeten
Alexander Wixinger Höllwarth













Angela Escribano Perez had twintig jaar geleden een ernstig auto-ongeluk. Het bijzondere aan de ziektegeschiedenis van Angela Escribano Perez is dat zij in de loop van haar ziekteperiode schetsen heeft gemaakt. De schetsen weerspiegelen precies de kwadranten die ook bij de methode van dr. Bauer worden behandeld. Bij het eerste onderzoek legde hij de patiënt drie pagina’s met telkens drie schetsen voor. De ziekte begon aan het rechterbovenkwadrant. Ze klaagde echter over de sterkste pijnen in het rechteronderkwadrant. Ook de tenderpoints aan het rechteronderkwadrant waren overeenkomstig het pijnlijkst. In de regel begint de behandeling in het kwadrant dat als eerste getroffen is. Hier word op basis van het pijnbeeld van die regel afgeweken. In november 2010 werd volgens de methode van dr. Bauer het kwadrant geopereerd dat voor de ingreep het pijnlijkst was. Wat de zeer zorgvuldige en eerlijke documentatie van het verloop duidelijk aantoont, is dat het belangrijk is om niet na de eerste pijn operatie op te houden, wanneer de pijn terugkeert. Uit het geschetste verloop van Angela Escribano Perez bleek logischerwijs dat de tweede ingreep aan het rechterbovenkwadrant moest worden uitgevoerd. De patiënte reageerde goed op die tweede operatie in mei 2011. Ze had precies zoals voorheen het genezingsproces in schetsen vastgelegd. Nu moet worden bekeken of zengrepen aan alle vier kwadranten moet ondergaan.